bazi zamanlar vardir insan kendiyle basbasa kaldiginda sanki biri varmis gibi icinden onunla konusur...
konusur, konusur, konusur...iste oyle zamanlari yasiyorum bu ara sik sik...ve hatta karsimda biri varkende ben hala kendimle konusuyorum...bazen karsimdaki birsey diyor onun cevabini verene kadar ben kendime bir paragraf konusuyorum...mutemadiyen konusuyorum...hatta uykumda bile konusuyorum galiba...o da nerden cikti demeyin...sabah kaldigim yerden konusmaya devam ederken yakaliyorum kendimi...aksam ki konudan farkli, ucu bucagi, basi sonu belli olmayan yerden yakaliyorum. iste o zaman uykumda konustugumu anliyorum...sanirsam kafayi siyirma durumlari var su siralar...ama endiselenmiyorum...alistim artik kendimin bu haline...zira ne ilk bu durum ne de son bunu da bildigimden gayet rahatim...monologlar surekli devam ediyor...bazen karsimdaki kisiyle (icimden)konusuyorum...cok komik oluyor...hakkaten sanki bana cevap veriyor gibi oluyor...neyse oyle birseyler iste...sanirim sonbaharin etkisi...bu yaz tatil yapamamamin bedenime,ruhuma zarari tabi ki olacakti...boyle olsun bari sorun degil:)))
cingene resmi ne alaka demeyin hosuma gitti koydum blok benim degil mi size neeee:))))))))))
Yalnız değilsin :-)Mesela arada geçen gerçek diyologların değişik versiyonlarını da yapıyorum kafamda.Şöyle dediğinde böyle deseydim,ya da şöyle birşey derse bunu söylemeliyim diye.
YanıtlaSilvalla yaa bunu ogrenmek iyi geldi sakin beni yalniz birakma hatta arada bu diyaloglara seni de katayim ben madem sende bendenmissin:)))))
Sil