İzleyiciler

13 Nisan 2012 Cuma

inat...

bu ara kendi kendime konuşmaları çok yapar oldum niyeyse...yapıyorum çünkü bu konuşmaları başkasıyla yapmak zor geliyor...bazen kızıyorum kendime neden sen böylesin diye...neden söylemek istediğini söylemiyorsun yada yumuşatarak söylüyorsun...oysa kimse sana o kadar düşünceli davranmıyor, sen niye bu kadar düşünüyorsun...yalan söylediklerini bile bile neden katlanıyorsun o insanlara...neden...sen halbuki kendi kendine de yetebilen bir insansın...o insanların etrafında olmasına ihtiyacın yokken neden bu inat...sana zarar verdiklerini düşündüklerinin hayatında olmalarını istemenin hatta buna inat etmenin nedeni ne...o insanların sana bir yararı yok...görüyorsun bunu...aklının en ücra köşesinde hissediyorsun ama yine de vazgeçmiyorsun...neden..sen böyle değildin önceden diyorum kendime...hiç hemde...neden bu inat...yapılan hatalara rağmen illada bu ilişkileri devam ettirmen neden...kendimi kandırmak mı yoksa ısrarla ona bir şans daha, bir şans daha vermek mi...yoksa yanıldığımı o insanın benim düşündüğüm gibi biri olmadığını görmek mi istemiyorum...belki de hata yaptığımı görmek istemiyorumdur...bilmeme rağmen kabul edemiyorum galiba...ama bildiğim bir şey var ki ben bu durumdan fazlasıyla rahatsızım ve en kısa zamanda bu duruma bir çözüm bulmalıyım...aslında olayları gidişatına bıraksam kendiliğinden çözülecek gibi...belki de bırakmalıyım...hem inadı hem olayları...

6 yorum:

  1. Bazen inatlarımız yersiz oluyor.Sen çözümü kendin bulmuşsun canım aslında.Hayatı akışına bırak derim.Sevgisizde bu hayat çekilmez.Mutlu bir hafta sonu diliyorum canım.Unutma canım,herkezin doğrusu kendine göredir.Kendi doğrunu bulmanı dilerim.Sevgiler..

    YanıtlaSil
  2. şekerrr bence çok insani duygular bunlar...dert etme ve oluruna bırak:)sevgiler

    YanıtlaSil
  3. valla sonunda eşşeği saldım çayıra artık mevlam kayırır mı kayırmaz mı bilmiyorum o onun işi:))))

    ama iyi ki varsınız kızlar seviyorum sizi:)))

    YanıtlaSil
  4. Evet neden? Ben de böyleydim, şimdi dobra ya da patavatsız denmeyi göze alarak kimseden çekinmeden ne düşünüyorsam pat diye söylüyorum, o ikiyüzlü riyakarlara yol vereli ise çok oldu, bi hafifledim, bi rahatladım sorma gitsin, kamburlarımdan kurtuldum, sevgiler:)

    YanıtlaSil
  5. bahar sanırım biz kırılmak uğruna kıramayanlardanız...

    ama ne güzel demişsin kambur onlar evet ...inşallah bende kurtulacağım kamburlarımdan zamanla...

    YanıtlaSil
  6. bazen bazı şeylerin fazlasıyla farkında oluyoruz. hatta o kadar farkında oluyoruz ki kendi kendimize konuşuyoruz... tıpkı senin yaptığın gibi...

    kendini sev, kendini dinle... hep mi konuşuyorsun, konuş ve her defasında yılmadan dinle... teoride kalsa da bazı şeyler, tüm o düşünceler pratikte seni emin ol az da olsa etkiler prensesim

    YanıtlaSil