hayat bu ara bana gıcık gidiyor besbelli...neye elimi atsam bir tarafı elimde kalıyor...hayır çok mu şey istediğimi sanıyor ki?yok öyle bişey aslında...istediğim sadece mutlu olmak,sevmek ve sevilmek...ama anlamıyor... belki de dinlemiyor beni...bir gıcıklıktır uyuzluktur inatlaşmadır sürüp gidiyor...ben direndikçe o daha çok engeller çıkarıyor...o da direniyor resmen...seni mutlu etmeyecem diyor sanki...ama unuttuğu bişey var...ipler benim elimde...istediğim zaman eyvallahı çeker giderim...şimdiye kadar kimseye olmadığı gibi ona da yok eyvallahım...çeker giderim dedimse gitmem yani...sadece onu ciddiye almamaya başlarım...kendi egosuyla başbaşa bırakırım...ohh iyi fikir aslında...bunu düşüneyim ben en iyisi...o kendi egosunda debelenip dururken belki ben kendime başka bir hayat bulurum...beni anlayan...dinleyen...